مقایسه ای بین سیستم های بیانی

هر سیستم بیانی دارای یک سری نقاط قوت و ضعف می باشد که می توان آن ها را به ویژگی هایی از لحاظ هزینه،سرعت، توانایی گلیکولیزاسیون، فلدینگ پروتیئن، قوانین حکومتی تقسیم بندی کرد. باکتری ها سریع ترین و ارزان ترین سیستم بیانی برای پروتیئن های نوترکیب می باشند. اما آن ها گلیکولیزاسیون پروتیئن را انجام نمی دهند و یا پروتیئن های پستانداران را به درستی فلد (fold) نمی کنند.

کشت های سلول های پستانداران گلیکولیزاسیون و فلدینگ پروتیئن رو به خوبی انجام می دهند اما نگهداری آن ها گران می باشد. بنابراین تعیین اینکه از چه سیسیتم بیانی برای پروتیئن نوترکیب استفاده بکینم بستگی به پروتیئن و خصیصه های ذاتی خاص آن دارد. از پروتیئن های نوترکیب مورد تایید FDA که استفاده درمانی دارند، نزدیک 60 تا 70 درصد آن ها از سلول های پستانداران ساخته شده اند، نزدیک 20 درصد آن ها از ا.کلای استفاده شده است و باقی از باکلوویروس، مخمر، بز تراریخته ساخته شده اند.