چهار نوع عمده ی کشت سلول

کشت سلول 

کشت عضو (organ cultur) :

بافت از یک طرف در محیط کشت غوطه ور است و از طرفی به طور مستقیم تبادل گاز انجام می دهد. این وضعیت باعث حفظ خصوصیات بافتی عضو مورد نظر می شود. این روش به دلیل مشکلاتی نظیر عدم اکسیژن رسانی و تغذیه مناسب سلول های درون بافت استفاده ی چندانی ندارد. وتنها جهت گذاری بافت در مدت زمان کوتاه استفاده می شود. برای رفع این مشکل ، بافت را می توان در سیستم های (بیوراکتورهایی) مثل بطری غلطان یا اسپین دار کشت داد.

کشت سلول اولیه (primary culture or explants culture) :

در این حالت سلول های جدا شده از بافت های بدن جنین یا جاندار زنده ، در ظرف کشت، کشت داده می شود به صورتی که کاملا در محیط کشت قرار گیرند. این نوع کشت به نام کشت اولیه انجام می گیرد.

کشت سلول جدا شده (Dissociated all culture ) :

در این روش کشت ، سلول های جدا شده به صورت تکه لایه روی سطح جامد رشد می نمایند. این نوع کشت بیشتر درآزمایشگاه های تحقیقاتی انجام می شود و نوع معمول کشت سلول است.

 organotypic culture :

هم کشتی دو یا چند نوع سلول در کنار یکدیگر را گویند

نویسنده : سعید کارگر