بایگانی دسته ی ویدیو

در مطالعه ای که اخیرا منتشر شده است، بیان شده کروناویروس انواعی از گیرنده های بر روی سلول های انسانی را در شش ها، قلب، کلیه ها و روده ها مورد هدف قرار می دهد. در مطالعه ای که پیش ازین منتشر گردیده بود،مشخص شده بود که پروتئین spike ویروس دارای دو دمین متصل شونده به گیرنده ( RBDs) می باشد که یکی به سمت بالا و دیگری به سمت پایین قرار گرفته است. این دمین ها سبب اتصال ویروس و حمله به سلول های انسانی می شوند.

با توجه به مطالعات جدید هدف اصلی ویروس یک گیرنده ACE2 انسانی است که به یک انتقال دهنده آمینواسید متصل شده است. این نوع از ساختار ACE2 پیش ازین کشف نشده بود. ویروس از پروتئین spike دومین بالایی RDB جهت اتصال به ساختار ACE2 استفاده می کند که ویروس را قادر می سازد به سلول وارد شده و آن را آلوده کند. ممکن است این کشف جدید به دانشمندان جهت پیدا کردن درمان و یا ساخت واکسنی به منظور جلوگیری از آلودگی با هدف قرار دادن گیرنده ACE2، کمک کند.

Coronavirus: Animation of Virus Transmission in Humans

Researchers from China have used cryo-electron microscopy to show how SARS-CoV-2 infects humans.

The study published in Science says the virus targets a type of receptor found on human cells in the lungs, heart, kidneys and intestines.

A previous study published in Science found the virus’ spike protein has two receptor binding domains, or RBDs, facing downward and another facing upward. These allow the virus to bind with and invade human cells.

According to the new study, the virus targets a human ACE2 receptor that has bonded with an amino acid transporter. This subtype of ACE2 structure has never been discovered before.

The virus uses the spike protein’s ‘up’ RBD to bind with the ACE2 structure, which enables the virus to enter and infect the cell. According to the researchers, their discovery may help in developing a cure or vaccine that prevents infection by targeting ACE2.

سلول های دندریتیک به عنوان پیام رسان بین سیستم ایمنی بدن سازگار و ذاتی عمل می کنند. وظیفه اصلی آنها جذب آنتی ژن ها از بدن مهاجم است که در مرحله بعد آنها را پردازش کرده و روی سطح سلول خود قرار می دهند

سلول‌های دندریتیک یا یاخته‌های دارینه‌ای (به انگلیسی: Dendritic cells) از انواع یاخته‌های عرضه کنندهٔ پادگِن و همچنین به عنوان یاخته‌های فرعی در دستگاه ایمنی هستند. عملکرد اصلی آن‌ها پردازش پادگن‌ها و ارائه پادگن‌ها در پاسخ اولیه برای لنفوسیت‌های در حال استراحت و در پاسخ ثانویه برای لنفوسیت‌های خاطره ای است.[۱] یاخته‌های دارینه ای از مغز استخوان مشتق شده و یک تیره خونساز ویژه ای را ایجاد می‌کنند که کمتر از ۱٪ یاخته‌های تک هسته ای خون محیطی را تشکیل می‌دهند. از جمله تفاوت این یاخته‌ها با سایر تک‌هسته‌ای‌ها وجود پادگن Ia، فقدان گیرنده FC، فقدان گیرنده برای گلبول قرمز گوسفند، عدم حضور ایمنوگلوبولین‌های سطحی و سایر نشانگرهای لنفوسیتی و مونوسیتی در سطح آنهاست.[۱]

سلول‌های دندریتیک برای اولین بار توسط پاول لانگرهانس در اواخر قرن نوزدهم شرح داده شد و از این رو به آن‌ها «یاخته‌های لانگرهانس» نیز گفته می‌شود. اصطلاح یاخته دارینه ای در سال ۱۹۷۳ توسط رالف استاینمن و زنول ای. کوهن ابداع شد. استاینمن در سال ۲۰۰۷ برای کشف نقش محوری یاخته‌های دارینه ای در پاسخ ایمنی تطبیقی جایزهٔ آلبرت لسکر برای تحقیقات پزشکی(جایزه لسکر) را دریافت کرد و در سال ۲۰۱۱ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را کسب نمود.

زندگی مفهوم شگفت انگیزی است و نگاه کردن به شکل گیری آن از دریچه لنز دوربین مسلماً جذاب خواهد بود. «یان ون ایکه» فیلمساز هلندی نیز با توجه به این موضوع، ویدیوی کوتاهی از فرآیند تبدیل یک سلول به نوزاد سمندر آبی تهیه کرده که مراحل رشد سه هفته ای این دوزیست را در شش دقیقه به تصویر می کشد.

فیلم کوتاه مورد بحث که «تبدیل شدن» نام گرفته، جنین یک سمندر آبی را از شکل گیری سلول اولیه تا لحظه خروج از تخم نشان می دهد و روند رویان زایی این جانور را از تقسیم سلولی اولیه تا لایه زایی، تشکیل شبکه عصبی و در نهایت شکل گیری اندام ها شامل می شود. این روند در تولد تمام حیوانات وجود داشته و انسان نیز همین مسیر را برای به دنیا آمدن طی می کند.

ون ایکه درباره ویدیوی کوتاه خود گفته: “در این فیلم شاهد یک فرآیند جهان شمول هستیم که در حالت عادی قابل رؤیت نیست: نخستین لحظه آغاز زندگی یک حیوان؛ یک سلول تنها به یک ارگانیزم زنده و پیچیده با قلبی تپنده و جریان خون تبدیل می شود.”

سلول تخم بارور که به آن زیگوت می‌گویند در اثر ترکیب شدن سلول‌های جنسی نر و ماده (اسپرم و تخمک) ایجاد می‌شود. این سلول تقریباً بلافاصله بعد از تشکیل شروع به تقسیم شدن می‌کند و در کمتر از ۳۰ ساعت تبدیل به دو سلول می‌شود، که این سلول‌ها را بلاستومر می‌گویند و این دو سلول کاملاً شبیه هم هستند. تقسیم های سلول بعدی سبب افزایش سریع تعداد بلاستومرها می‌شود ولی بعد از تقسیم‌های مکرر این سلول‌ها دیگر شبیه هم نیستند، بعضی از آن‌ها تشکیل سلول‌های ماهیچه‌ای می‌دهند، بعضی دیگر سلول‌های استخوانی، برخی سلول‌های عصبی و یا سلول‌های خونی را می‌سازند، سرانجام تمام انواع مختلف سلول‌ها که سازنده بدن انسان هستند تشکیل می‌شوند.

در حدود دو هفته بعد از اینکه سلول تخم شروع به تقسیم می‌کند، سلول‌های جدید تشکیل‌شده که تمایز نیز یافته اند، شروع به ساختن قسمت‌های مختلف و مخصوص بدن از قبیل مغز، قلب، شش‌ها و غیره می‌کنند. یعنی در حقیقت دستگاه های مختلف بدن تشکیل می‌شوند و بعد از حدود دو ماه مرحله اندام زایی شروع می‌شود که نوزاد دارای چشم، گوش، بینی و دهان می‌شود و بازوها و پاهایش نیز تشکیل می‌شوند. هم‌چنین نوزاد دارای قلب کاملی است که ضربان دارد و خون را به سرتاسر بدن می‌فرستد. نکته جالب این جاست که در این مرحله نوزاد حتی کمتر از یک اینچ طول و در حدود یک گرم وزن دارد و حالا وظیفه اصلی آن رشد می‌باشد و مرحله تمایز را سپری کرده است و در این مرحله جنین نامیده می‌شود.