دوروتی مری هاجکین (Dorothy Mary Hodgkin) (۱۲ مه ۱۹۱۰ – ۲۹ ژوئیه ۱۹۹۴) دانشمند شیمیدان انگلیسی بود که به دلیل کارهایش بر پدیده پراش پرتو ایکس نامدار گشت.
او روش عکسبرداری پراش پرتو ایکس را ارتقا داد؛ روشی که برای تعیین ساختار سهبعدی مولکولهای زیستی به کار میرود. از کارهای شاخص او میتوان به تصدیق ساختار مولکولی پنی سیلین، که پیشتر توسط ارنست بوریس چین پیشنهاد شده بود، و نیز تعیین ساختار مولکولی ویتامین ب12 اشاره کرد؛ کاری که برای انجامش جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۶۴ میلادی را از آن خود کرد.
پنج سال پس از بردن جایزه نوبل و پس از ۳۵ سال کار، هاجکین در سال ۱۹۶۹ توانست ساختار سهبعدی مولکول انسولین را کشف کند. روش پراش پرتو ایکس بسیار پرکاربرد شد و در آینده ابزار اصلی تشخیص ساختار بسیاری از مولکولهای زیستی از جمله DNA که دانستن ساختار مولکول نقش بسیار مهمی در پیبردن به کارکرد آن دارد، گشت. از هاجکین به عنوان یکی از پیشروان پژوهش بر زیست مولکول ها به وسیله عکسبرداری پراش پرتو ایکس نام برده میشود.
ساختار پنی سیلین به صورت گوی و میله
جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۶۴ میلادی