مقدمه: DNA مکمل یا cDNA مولکول DNA است که از mRNA ایجادشده است. دو آنزیم ترانس‌کریپتاز معکوس و DNA پلی‌مراز وظیفه ساختن cDNA را به عهده‌دارند. طبق سنترال دوگما، DNA به RNA رونویسی می‌شود که سپس برای انجام دادن فعالیت‌های سلولی به پروتئین ترجمه می‌شود. تفاوت اصلی بین mRNA پروکاریوتی و یوکاریوتی حضور یا عدم حضور توالی اینترون بین اگزون‌ها است. در طول رونویسی از mRNA یوکاریوتی، توالی اینترون‌ها بریده و جدا می‌شوند که mRNA بدون اینترون به آمینواسیدها برای انجام کار موردنظر ترجمه می‌شوند. در ژن‌های پروکاریوت‌ها اینترون وجود ندارد.
از cDNA برای کلون کردن ژن در سلول‌ها، ساختن کتابخانه cDNA و یا به‌عنوان پروب در آنالیز ژن‌ها استفاده می‌شود. شاید امروزه مهم‌ترین کاربرد این cDNA بررسی سطح بیان ژن‌ها در تکنیک کمی real-time PCR (qRT-PCR) باشد که در آن cDNA به‌عنوان الگو مورداستفاده قرار می‌گیرد. cDNA را می‌توان به‌عنوان نسخه DNA دو رشته‌ای یک مولکول mRNA تعریف کرد. در بسیاری از مواقع واکنش سنتز تولید این مولکول توسط نوع ویژه‌ای از ترانس‌کریپتاز معکوس انجام می‌شود که از رتروویروس جداسازی شده است. این آنزیم ابتدا از روی mRNA تک رشته DNA را می‌سازد که در مرحله بعدی می‌تواند خود به‌عنوان الگوی برای سنتز dsDNA استفاده شود.