
وجود حالت سوم بین مرگ و زندگی تایید شد.
دانشمندان متوجه وجود حالت سومی بین زندگی و مرگ شدهاند،
جایی که سلولها حتی پس از مرگ یک موجود زنده،
فعالیتهای غیرمنتظرهای از خود نشان میدهند.
پس از مرگ برخی از سلولها به جای خاموش شدن فوری، به عملکرد، ترمیم خود و حتی سازگاری ادامه میدهند که درک ما از آگاهی بیولوژیکی را به چالش میکشد. در واقع، سلولهای خاصی – زمانی که با مواد مغذی، اکسیژن و بیوالکتریسیته تامین شوند – این قابلیت را دارند که پس از مرگ، به موجودات چند سلولی با عملکردهای جدید تبدیل شوند.
این کشف سوالات جذابی را در مورد اینکه آیا سلولهای منفرد ممکن است نوعی آگاهی مستقل از کل بدن داشته باشند، مطرح میکند. اگر سلولها بتوانند پس از مرگ به بقا ادامه دهند و واکنش نشان دهند، میتواند درک ما از آگاهی را در سطح میکروسکوپی بازتعریف کند. برخی از محققان استدلال میکنند که این انعطافپذیری سلولی به نوعی هوش بیولوژیکی عمیقتر و بنیادیتر اشاره دارد. در حالی که این ایده همچنان بحثبرانگیز است، درهایی را به سوی بینشهای جدید در زمینههای پزشکی، پیوند اعضا و حتی ماهیت خود زندگی باز میکند.
آیا این “حالت سوم” میتواند به این معنا هست که بخشهایی از ما مدتها پس از رفتنمان زنده میمانند؟
پیامدهای آن هم عمیق و هم مرموز است و دیدگاه تازهای را در مورد اینکه واقعاً زنده بودن به چه معناست، ارائه میدهد.