بیوتروریسم
وقتی که باکتری ها بر سر محل زندگی یا یک منبع رقابت می کنند ، اغلب بر علیه هم پروتئین های سمی و کشنده ای تولید می کنند که باکتریوسین نام دارد. باکتریوسین در باکتری E.Coli را کلیسین و در باکتری یرسینیا پستیس را پستیسن می نامند. به پروتیین های که بوسیله باکتری ها بر علیه موجودات عالی تر ساخته می شود، توکسین می گویند. در واقع باکتری از باکتریوسین برای کشتن سایر باکتری ها استفاده می کنند اما باکتری های پاتوژنیک ، اغلب توکسین را به قصد کشتن میزبانی که آلوده کرده اند تولید نمی کنند در واقع هر چه میزبان بیشتر زنده بماند ، برای مدت بیشتری مکانی برای آلوده کردن دارند.
مقایسه سلاح های میکروبی با سلاح های شیمیایی و اتمی :
در بین جنگافزارهای نوین، سلاحها و فنآوری میکروبی بیشتر از سایرین مورد توجه ابرقدرتها قرار گرفته است. شاید بتوان به جرأت گفت که سلاحهای هستهای دیگر یک خطر بالفعل نیستند و تنها یک قدرت بازدارنده بالقوه محسوب میشوند. کشورهای صاحب این سلاحهای هرگز نخواهند توانست به راحتی از آنها بر علیه دشمنان خود استفاده نمایند. زیرا تبعات بکارگیری چنین سلاحهایی آنچنان گسترده است که قسمت بزرگی از جهان را در بر خواهد گرفت. اشعههای رادیواکتیو، گردوغبار اتمی، طوفان اتمی و اشعههای یونیزان در قالب مرزهای جغرافیایی نخواهند گنجید و حوزه وسیعی را آلوده خواهند کرد. طبعاً در این موقع کشور بکار برنده این سلاح ها باید پاسخگوی کشورهای همسایه نیز باشد. مثلاً اگر هند علیه پاکستان از بمب اتم استفاده نماید، بسته به محل انفجار اتمی، باید پاسخگوی بخش وسیعی از خاورمیانه نیز باشد. لذا شاید همین ملاحظه بود که باعث شد در جنگ جهانی دوم ژاپن برای امتحان بمبهای اتمی امریکا انتخاب شود، کشوری دور دست در دریا که همسایهای نزدیک هم ندارد.
از سوی دیگر سلاحهای شیمیایی نیز چندان گزینه مناسبی برای فعالیت جنگی نیستند. مشکلات حمل، نگهداری و بکارگیری، نیمه عمر کوتاه، خطر نشت، تأثیر محدود و قابلیت ردیابی بودن عامل استفاده کننده ، باعث شده چندان مورد پسند نباشد. اگرچه در میدان جنگ گزینه موفقی نشان داده است ولی استفاده از آن از سوی افکار عمومی جهان تحت فشار شدید قرار خواهد گرفت. از این رو سلاحهای میکروبی، در عرصه جنگی وسیلهای بسیار مطلوب شده است.
مزیت سلاح های میکروبی:
توان تولید بالا، نگهداری راحت، قابلیت انتشار، قابلیت مصون سازی نیروی خودی، قابلیت تکثیر برای عوامل میکروبی زنده، دشواری بسیار در ردیابی فرد یا افراد متخاصم، گستردگی عملکرد از انسان تا دام و محصولات کشاورزی موجب شده است که سلاحهای میکروبی در سالیان اخیر بسیار بهکار گرفته بشود. اگرچه کشور هدف هرگز نتوانسته ادعا خود را علیه دشمنش به اثبات برساند. مثل شیوع جنون گاوی در اروپا که ادعا شد با هدف ضربه اقتصادی به صادرات گوشت اروپا انجام شده است.
که باعث شد چین در آستانه شکوفایی اقتصادی، سالها از گردونه رقابت تولید ارزان قیمت ـ بهواسطه تعطیلی کارخانه هایش ـ عقب بیفتد.شیوع وبا در پیونگ یانگ را در اواخر دهه 80 در کره شمالی که ادعا شد با هدف مجبور کردن این کشور به پذیرش شرایط دول اروپایی ـ امریکایی، برای قطع آزمایشات هستهای انجام شده است.
در حال حاضر 17 کشور جهان قابلیت تولید چنین موادی را دارند.تولید مواد بیولوژیک بالنسبه ارزان بوده , به طوری که به عنوان بمب اتمی فقرا The Poor Man,s Atom Bomb یا PMAB نامیده شده است .تولید ، استفاده و انتشار یک سلاح بیولوژیکی بسیار ارزانتر از بمب اتم بوده و کمتر احساسات جهانیان را بر می انگیزد.معمولا مشاهده پاتوژنها و مقابله بر علیه آنها مشکل است به عنوان مثال در صورت انتشار عامل اسهال در آب یک منطقه تا دوره کمون سپری شود و علائم بیماری ظاهر شود چند روز طول میکشد که در این مدت بیماری افراد زیادی را در بر می گیرد.
طریقه انتقال عوامل میکروبی :
انتقال عوامل میکروبی هم از کشوری به کشور دیگر به وسیله مسافرهای معمولی آسان به نظر میرسد به عنوان مثال قرار دادن پودر میکروب سیاه زخم در داخل کپسول به عنوان دارو و حمل آن به مناطق مورد نظر. این عوامل بیماری زا از راههای مختلفی می توان در جوامع مورد هدف پخش کرد . انتشار عوامل بیماری زا در هوا ، آب ، مواد غذائی ، انواع مواد کنسرو شده ، اسباب بازی ، پاکت نامه ، هدایا پستی،حشرات ناقل، خون و…. سابقه داشته است. استفاده از نوع عامل بیوتروریسم بر اساس اهداف تعیین میگردد مثلا در صورتی که قصد گسترش وسیع بیماری را داشته باشد از عواملی نظیر آبله انسانی استفاده میکند که به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند و باعث آلودگی وسیع میشود و در صورتی که قصد آن مورد هدف قرار دادن شخص خاصی باشد از عواملی نظیر آنتراکس (عامل سیاه زخم ) استفاده میکنند.
بیوتروریسم چیست؟
بر اساس تعریف پلیس بین الملل درسال 2007 بیوتروریسم عبارت است از منتشر کردن عوامل بیولوژیکی یا سمی با هدف کشتن یا آسیب رساندن به انسانها، حیوانات و گیاهان با قصد و نیت قبلی و به منظور وحشت آفرینی ، تهدید و وادار ساختن یک دولت یا گروهی از مردم به انجام عملی یا برآورده کردن خواستهای سیاسی یا اجتماعی.