پروتئین ضد پیری موجب بازگشت موهای از بین رفته و بهبود استقامت در موش می شود

پروتئین ضد پیری موجب بازگشت موهای از بین رفته و بهبود استقامت در موش می شود. سلول های آسیب دیده در بافت های و اندام های مختلف انباشته می شوند که این موجب می شود ما مسن تر بشویم و همچنین به سلول های مجاور آسیب می رسانند و موجب التهاب مزمن مربوط به بیماری های سنی می شود. این تیم نوعی از پپتید را کشف کردند که این سلول ها را مورد هدف قرار می دهد و موجب بازگشت علائم پیری در این سلول ها می شود.

این درمان موجب بازگشت پوست از بین رفته ، بهبود عملکرد کلیه ها، تناسب اندام در موش مهندسی ژنتیکی شده می شود. بسیاری از دانشمندان بر روی این استراتژی کار می کنند که راه درمانی پیدا کنند که بتواند سلول های پیر را بدون آسیب رساندن به سلول های سالم از بین ببرند. در سال 2015 یک تیم تحقیقاتی در انستیتو اسکریپس دو گروه از ترکیبات خاص که سلول های پیر را مورد هدف قرار می دهد پیدا کردند. و در سال 2016 محققین  کلینیک مایو بر روی یک ترکیب خاص که سلول های پیر را در موش حذف می کند کار کردند که نتیجه آن افزایش طول عمر بین 17 تا 35 درصد می باشد.

پروتئین ضد پیری

در حال حاضر این محققین در مرکز پزشکی دانشگاه اراسموس هلند یک پپتید که سلول های پیر را شناسایی می کند و موجب مرگ برنامه ریزی در آن ها می شود تشخیص دادند. این درمان از طریق مسدود کردن ارتباط پروتیئن که FOXO4 نامیده می شود با سایر پروتیئن ها مثل p53 کار می کند. اعتقاد بر این است که ارتباط بین این دو پروتیئن موجب پیری در سلول ها می شود و زمانی که این ارتباط مسدود می شود سلول های پیر از بین می روند. که این امر این واقعیت را به ما می گوید که این پپتید تنها موجب مرگ سلول های پیر می شود و نه سلول های سالم.

پروتئین FOXO4 به سختی در سلول های غیر پیر بیان می شود، بنابراین اینترکشن بین FOXO4-p53 به طور خاص مربوط به سلول های پیر می باشد و نه سلول های معمولی. در طول این دوره درمان بر روی موش های مهندسی ژنتیکی شده ای که زود پیر می شوند، محققان اثرات مختلفی در موش شناختند. در مدت 10 روز از شروع درمان پوست از بین رفته دوباره ظاهر شد و بعد از 3 هفته موش هایی که تحت معالجه بودند توانایی دویدن دوبرابری نسبت به موش هایی که معالجه نشدند، داشتند.

نشانگرهای زیستی سلامتی عملکرد کلیه ها بعد از یک ماه درمان و بهبود سیگنالینگ وابسته به آن را نشان دادند. تقریبا بعد از یک سال تزریق منظم ، تیم تحقیقاتی توانستند انواع عوارض جانبی درمان را آشکار کنند. هنوز مشخص نیست که این پپتید غیر سمی برای انسان اثرات مشابه بر روی انسان دارد یا خیر و این تیم در حال آماده شدن برای انجام آزمایشات بر روی انسان می باشند.

Date: March 23, 2017
Source: Cell Press

Cell Press via Science Daily