اینها رگ های خونی واقعی فردی است که بدنش به علم اهدا شده.
محققین برای دستیابی به چنین چیزی یک عامل پلاستینه را به خون تزریق می کنند سپس بدن را در یک اسید خاص حل می کنند که فقط ماده پلاستینه ای که وارد رگ شده باقی می ماند.
پلاستیناسیون تکنیکی برای حفظ بافت های بدن با جزییات آن است. این فرآیند اولین بار تنوع ابتدا توسط دکتر گونتر فون هاگنز در سال 1977 به دنیای پزشکی معرفی شد. در این فرآیندها آب و لیپیدهای بافت های بیولوژیکی عمدتاً با پلیمرهای سیلیکون، اپوکسی و پلی استر جایگزین می شوند که پس از آن سخت شده و در نهایت به نمونه هایی طبیعی، خشک، بی بو و بادوام می رسند.
Real Blood Vessels From A Person Who Donated Their Body For Artistic/Scientific Display Purposes
How did they do this?
They injected a plastinating agent into the blood, hardening the vessels, and then dissolved the body in a special acid solution, leaving behind only the blood vessel structures.
Plastination is a technique of body tissue preservation with a great variety in its processes and development which is originally introduced to the medical world by Dr. Gunther von Hagens in 1977. In these processes, water and lipids in biological tissues are replaced by curable polymers mostly silicone, epoxy, and polyester which then will harden and finally result in natural looking, dry, odorless and durable specimens.
