ما کاربردهای مختلف بیوتکنولوژی برای ایجاد محصولات متنوع را یاد گرفته ایم، و این بدون مشارکت در زمینه های مختلف علوم و فناوری به دست نمیآمد. اساس بیوتکنولوژی مبتنی بر زیست شناسی و شیمی است که توسط ریاضیات، فیزیک، مهندسی، رایانه و فناوری اطلاعات پشتیبانی میشود. ادغام رشته های مختلف در بیوتکنولوژی به خوبی در شکل 9 توضیح داده شده است. ما میدانیم که بیوتکنولوژی در ابتدا برای محصولات مرتبط با میکروبی شناخته شده است. بنابراین، برای ساخت یک محصول میکروبی، میکروبیولوژی با فناوری بیورآکتور ادغام شده است )دستگاهی که برای تولید میکروبها به تعداد زیاد مورد استفاده قرار میگیرد ( و فناوری جدیدی را به نام بیوتکنولوژی میکروبی توسعه میدهد .
کشف مارپیچ دوگانه DNA و قابلیتهای ترکیبی آن با تلفیق زیست شناسی مولکولی، ژنتیک، آسیب شناسی انسانی، بیوشیمی و میکروبیولوژی، ابعاد کاملاً جدیدی به حوزه بیوتکنولوژی بخشیده و منجر به تولید محصولات محتلف از جمله یک محصول انسولین نوترکیب شده است. ادغام فقط به رشتههای زیست شناسی و مهندسی محدود نمیشود بلکه زیست شناسی با حوزه فناوری اطلاعات نیز ادغام شده است. یکی از این نمونهها بیوانفورماتیک است که دادههای ژنتیکی یک بانک اطلاعاتی بزرگ را با استفاده از ابزارها و نرم افزارهای تخصصی بررسی و تحلیل میکند )شکل 10 (. ادغام علوم داروسازی، ژنتیک و فناوری اطلاعات، فناوری جدیدی را به نام فارماکوژنومیکس به وجود آورد. فارماکوژنومیکس یک زمینه در حال ظهور بیوتکنولوژی است که داروهای متناسب با ژنتیک تولید میکند. همه این مثالها حاکی از آن است که بیوتکنولوژی یک زمینه بسیار متنوع با کاربردهای بسیار زیاد است. برخی از ادغامهای جدید در زمینههای دیگر مانند فناوری نانو، بیومتریک و تجهیزات پزشکی نیز اتفاق میافتد. حوزه بیوتکنولوژی با ظهور فناوری و دانش جدید همچنان در حال گسترش است، بنابراین ما انتظار داریم که در آینده نیز زیست شناسی با علوم بیشتری ادغام شود.
