“حذف پروتئین” در مهره داران به کمک آنتی بادی سنتتیک جدید
روش اصلی برای مطالعه نقش بیولوژیکی پروتئین‌ها اتصال آنها به پروتئین‌های فلورسنت (GFP) می‌باشد تا از این طریق و به کمک میکروسکوپ، آنها را در سلول‌های زنده مطالعه نمایند. با این وجود تعیین دقیق نقش هر پروتئین گاهی اوقات نیازمند حذف کامل آن از سلول و مشاهده نتایج حاصل از این حذف است.
محققین موسسه تحقیقاتی TU Dresden و Max Planck آلمان در یک همکاری مشترک موفق به ساختن آنتی بادی مصنوعی شده‌اند تا به وسیله آن مطالعات عملکردی پروتئین‌ها را تسهیل نمایند. آنتی بادی جدید با الحاق توالی تشخیص دهنده اکسین (AID) به یک آنتی بادی تشخیصی GFP که از لحاظ ساختاری شبیه آنتی بادی شتری (nanobody) می باشد، بدست آمده است.
در این روش علاوه بر رهگیری پروتئین‌های متصل به GFP می‌توانند در صورت اضافه شدن اکسین به محیط کشت سلولی، آنها را به طور کامل نابود کنند. در حالی که تمامی روش‌های از کار انداختن پروتئین‌ها (knockout) امروزه مبتنی بر تغیرات ژنتیکی است و معمولا موجوداتی که به این روش مهندسی شده‌اند قابلیت بقا ندارند. آنتی بادی جدید طراحی شده می‌تواند به صورت شرطی و در زمان دلخواه پروتئین مورد نظر را از کار بندازد.آنتی بادی مصنوعی جدید موجب “حذف پروتئین” شرطی پروتئین مهره داران می‌شود
روش اصلی برای مطالعه نقش بیولوژیکی پروتئین‌ها اتصال آنها به پروتئین‌های فلورسنت (GFP) می‌باشد تا از این طریق و به کمک میکروسکوپ، آنها را در سلول‌های زنده مطالعه نمایند. با این وجود تعیین دقیق نقش هر پروتئین گاهی اوقات نیازمند حذف کامل آن از سلول و مشاهده نتایج حاصل از این حذف است.
محققین موسسه تحقیقاتی TU Dresden و Max Planck آلمان در یک همکاری مشترک موفق به ساختن آنتی بادی مصنوعی شده‌اند تا به وسیله آن مطالعات عملکردی پروتئین‌ها را تسهیل نمایند. آنتی بادی جدید با الحاق توالی تشخیص دهنده اکسین (AID) به یک آنتی بادی تشخیصی GFP که از لحاظ ساختاری شبیه آنتی بادی شتری (nanobody) می باشد، بدست آمده است.
در این روش علاوه بر رهگیری پروتئین‌های متصل به GFP می‌توانند در صورت اضافه شدن اکسین به محیط کشت سلولی، آنها را به طور کامل نابود کنند. در حالی که تمامی روش‌های از کار انداختن پروتئین‌ها (knockout) امروزه مبتنی بر تغیرات ژنتیکی است و معمولا موجوداتی که به این روش مهندسی شده‌اند قابلیت بقا ندارند. آنتی بادی جدید طراحی شده می‌تواند به صورت شرطی و در زمان دلخواه پروتئین مورد نظر را از کار بندازد.