ابداع روشی نوین برای درمان کوری مادرزادی
درمان کوری مادرزادی
گیرنده‌های نوری (Photoreceptors) سلول‌های حساس به نور در شبکیه چشم هستند که ضمن فعال شدن به مغز سیگنال‌دهی می‌کنند. در پستانداران، از جمله موش و انسان، گیرنده‌های نوری به تنهایی قادر به بازسازی نبوده و مانند بسیاری از نورون‌ها، زمانی که بالغ می شوند، توانایی تقسیم خود را از دست می‌دهند.
دانشمندان مدتهاست که پتانسیل بازسازی سلول‌های Müller glia را مطالعه کرده اند، زیرا در گونه هایی مانند zebrafish ، در پاسخ به آسیب های وارده به چشم تقسیم شده و می توانند به گیرنده‌های نوری و سایر نورون‌های عصبی تبدیل شوند. در ادامه این پژوهش‌ها دانشمندان مرکز National Eye Institute توانسته‌اند با الهام گرفتن از قابلیت این ماهی اقدام به درمان موش‌های کور مادرزاد نمایند. آنها در مرحله اول ژنی را به موش‌های سالم انتقال داده‌اند که توانایی تولید بتا کاتنین (یک فاکتور رونویسی مهم در تنطیم بیان ژن‌ها) را دارد و در مرحله دوم فاکتورهای محرک تقسیم سلولی را به چشم آنها تزریق نمودند.
تکرار مراحل فوق در موش‌هایی با بیماری کوری مادرزادی موجب ایجاد گیرنده‌های نوری استوانه‌ای شبکیه می‌شود که دارای عملکرد مشابه با انواع سالم خود بوده و همچنین سیناپس‌های کاملا طبیعی را با سایر نورون‌ها ایجاد می‌نمایند. با در نظر گرفتن نقش گیرنده‌های استوانه‌ای در بینایی (فعالیت در نور کم) و همچنین نقش آنها در مراقبت از گیرنده‌های مخروطی(فعالیت در نور بالا و ایجاد جزئیات بینایی) محققان امیدوارند با استفاده از این روش بتوانند بسیاری از بیماری‌های چشمی مانند کوری مادر زادی یا پیر چشمی را درمان نماییند.
کانال بیوتکنولوژی وان سایت مهندسی علوم زیستی لینک مقاله
