به وسیله کنترل از راه دور می توان یک موجود زنده و همجنین ژن ها را کنترل کرد. تحقیقات مختلف جدیدی بر روی حشرات به منظور تحت کنترل در آوردن آن ها به وسیله ی یک ریموت انجام شده است. که نتیجه ی آن خلق موجودی بنام حشرات سایبورگ (insect cyborgs) می باشد. ایمپلنت های الکترونیکی نشان داده اند می توانند بال یا حرکات پای حشرات را کنترل کنند که این کار در چندین حشره از جمله پروانه، سوسک انجام شده است.

این ایمپلنت ها امواج رادیویی منتشر می کنند بنابراین رفتار حشره را تحت کنترل در می آورند. این حشرات الکترود های درونی به همراه یک آنتن مینیاتوری، میکروکنترل و میکروباتری حمل می کند. اگرچه این قطعات مینیاتوری شده اند اما در مقایسه با بسیاری از حشرات وزن و اندازه قابل توجهی دارند. برای همین اغلب از سوسک ها برای این کار استفاده می کنند.

قرار دادن الکترود درون حشرات کار خیلی خاصی نمی باشد. کمپانی حیات خلوت مغز کیت هایی می فروشد که به فروشنده ها اجازه می دهد تا حشرات سایبورگ خود را بسازند. که این کار مجادلاتی را در جامعه همراه داشته است و حتی بیشتر از کاربردهای علم بیونیک (bionics) برای انسان بحث برانگیز بوده است. تمرکز اصلی ما در اینجا  بر روی تغییرات بیولوژیکی تا تغییرات الکترونیکی .

همانطور که قبلا هم  اشاره شد وزن باتری عامل محدود کننده برای حشرات سایبورگ می باشد. بهبود باتری ها یک راه افزایش عملکرد سایبورگ می باشد. حتی این امکان وجود دارد که ما به طور کامل از باتری استفاده نکنیم و از خود حشره به عنوان یک سلول سوختی استفاده شود. این سلول سوختی از اکسیداسیون گلوکز به منظور تولید انرژی استفاده می کنند.

سلول سوخت زیستی برای حشرات سایبورگ:

در آند ترهالوز و گلوکز اکسیداز عمل می کنند تا ترهالوز را به گلوکونولاکتون تبدیل بکنند. در کاتد بیلی روبین اکسیداز اکسیژن را به  آب کاهش می دهد. این الکترود همچنین شامل کمپلکس اسمومیوم (عنصر فلزی) می باشد که بین واکنش بیولوژیکی و جریان الکتریکی ارتباط برقرار می کند.