شاخه ای از بیوتکنولوژی است که در آن از تکنیک های زیست شناسی مولکولی برای مهندسی ژنتیک (یعنی اصلاح ژنوم حیوانات) استفاده می شود تا از این طریق مناسب بودن آنها برای کاربردهای دارویی ، کشاورزی یا صنعتی بهبود یابد.
مطالعه در بخش بیوتكنولوژی حیوانی نیز اهدافی دارد كه شامل بالابردن میزان به طور مثال شیر و گوشت حیوانات ، بهبود مقاومت (بیماری)، گوشت و شیر مناسب (شیر بدون لاكتوز یا كم چربی و تركیب پروتیین گوشت).
بیوتکنولوژی حیوانات استفاده از علم و مهندسی برای اصلاح موجودات زنده است. هدف از تولید محصولات ، بهبود حیوانات و ایجاد میکروارگانیسم ها برای مصارف خاص کشاورزی است.
نمونه هایی از بیوتکنولوژی حیوانات شامل ایجاد حیوانات تراریخته (حیواناتی با یک یا چند ژن معرفی شده توسط مداخله انسان) ، استفاده از فناوری حذفی ژن برای ساخت حیوانات با یک ژن غیرفعال خاص و تولید حیوانات تقریباً یکسان با انتقال هسته ای سلول های سوماتیک (یا کلونینگ) است.
تاریخ بیوتکنولوژی حیوانات
بیولوژیکی موجود در حیوانات امروزه در حال استفاده است. برخی از اولین فناوری های بیوتکنولوژی مورد استفاده شامل تکنیک های سنتی تولید مثل است که به 5000 سال B.C.E باز می گردد. این تکنیک ها شامل عبور از گونه های متنوعی از حیوانات (شناخته شده به عنوان ترکیبی) برای تولید تنوع ژنتیکی بیشتر است. فرزندان حاصل از این صلیب ها به طور انتخابی پرورش می یابند تا بیشترین تعداد صفات مطلوب را تولید کنند. به عنوان مثال ، اسب های ماده برای تولید قاطر با الاغ های نر پرورش داده شده اند و اسب های نر نیز با الاغ های ماده پرورش داده شده اند تا برای تولید سوزن ها ، برای استفاده به عنوان حیوانات کارگری ، طی 3000 سال گذشته تولید شوند. این روش امروزه همچنان مورد استفاده قرار می گیرد.
دوران مدرن بیوتکنولوژی در سال 1953 آغاز شد ، وقتی جیمز واتسون ، بیوشیمیست آمریکایی و بیوفیزیست انگلیسی ، فرانسیس کریک مدل دو مارپیچ خود را از DNA ارائه دادند. پس از آن ، میکروبیولوژیست سوئیس ، ورنر آربر در دهه 1960 آنزیم های خاصی به نام آنزیم های محدود کننده را در باکتری ها کشف کرد. این آنزیم ها رشته های DNA هر ارگانیسم را در نقاط دقیق برش می دهند. در سال 1973 ، استنلی کوهن ، متخصص ژنتیک آمریکایی و بیوشیمیست آمریکایی هربرت بویر ، ژن خاصی را از یک باکتری برداشته و با استفاده از آنزیم های محدود کننده ، آن را به دیگری وارد کردند. این رویداد آغاز فناوری DNA نوترکیب یا مهندسی ژنتیک بود. در سال 1977 ، ژنهای موجودات دیگر به باکتریها منتقل شدند ، دستاوردی که سرانجام منجر به اولین انتقال ژن انسانی شد.
این فناوری شامل شده است
بیوتکنولوژی حیوانات در حال استفاده امروزه مبتنی بر علم مهندسی ژنتیک است. زیر چتر مهندسی ژنتیک فناوریهای دیگری مانند تراریخته ها و کلونینگ وجود دارد که در بیوتکنولوژی حیوانات نیز استفاده می شود.
تراریخته ها
تراریخته (که به عنوان DNA نوترکیب نیز شناخته می شود) انتقال ژن خاص از یک ارگانیسم به بدن دیگر است. از ترکیب ژن برای معرفی یک یا چند ژن ارگانیسم در ارگانیسم دوم استفاده می شود. یک حیوان تراریخته هنگامی ایجاد می شود که ارگانیسم دوم DNA جدید را در ماده ژنتیکی خودش بگنجاند.
در مخلوط شدن ژن ، DNA نمی تواند مستقیماً از ارگانیسم اصلی آن ، اهدا کننده ، به ارگانیسم گیرنده یا میزبان منتقل شود. در عوض ، DNA اهدا کننده باید برش داده شده و قطعه قطعه شده از DNA از یک بردار – ارگانیسم ای که می تواند DNA دهنده دهنده را درون میزبان منتقل کند ، چسبیده و چسبیده شود. ارگانیسم میزبان اغلب یک میکروارگانیسم به سرعت تکثیر مانند یک باکتری بی ضرر است ، که به عنوان کارخانه ای است که در آن می توان DNA نوترکیب را در مقادیر زیادی تکثیر کرد. پروتئین تولید شده پس از آن می تواند از میزبان خارج شود و به عنوان یک محصول مهندسی ژنتیکی در انسان ، حیوانات دیگر ، گیاهان ، باکتری ها یا ویروس ها استفاده شود. DNA اهدا کننده می تواند با تکنیک هایی از جمله تزریق از طریق دیواره سلولی گیاهان یا داخل تخم بارور شده یک حیوان مستقیماً به ارگانیسم وارد شود.
این انتقال ژن با تغییر آرایش پروتئینی آن ، ویژگیهای ارگانیسم را تغییر می دهد. پروتئین ها ، از جمله آنزیم ها و هورمون ها ، بسیاری از عملکردهای حیاتی را در ارگانیسم ها انجام می دهند. ژنهای شخصی خصوصیات حیوان را از طریق تولید پروتئین هدایت می کنند.
کلونینگ
دانشمندان از تکنیک های کلون زنی تولید مثل برای تولید چندین نسخه از پستانداران استفاده می کنند که تقریباً نسخه های یکسان از حیوانات دیگر از جمله حیوانات تراریخته ، حیوانات برتر از نظر ژنتیکی و حیواناتی که مقادیر زیادی شیر تولید می کنند یا دارای ویژگی های مطلوب دیگری هستند. تا به امروز ، گاو ، گوسفند ، خوک ، بز ، اسب ، قاطر ، گربه ، موش و موش کلون شده اند که از نخستین حیوان کلون شده ، گوسفندی به نام دالی در سال 1996 آغاز شده است.
کلونینگ تولید مثل با انتقال هسته ای سلول سوماتیک (SCNT) آغاز می شود. در SCNT ، دانشمندان هسته را از سلول تخم مرغ (تخمک) خارج می کنند و آن را با یک هسته سلولی بزرگسالان اهدا کننده که هر سلول در بدن است به جز تخمک یا اسپرم جایگزین می کنند. برای کلونینگ تولید مثل ، جنین در رحم یک زن جانشین قرار می گیرد ، جایی که می تواند به یک موجود زنده تبدیل شود.
این فیلم که توسط محققان انستیتو پاستور پاریس٬ دکتر Sophie-Marie Aicher و Delphine Planas فیلم برداری شده است. (انتهای خبر)
ویروس کرونا به سلول های مغزی خفاش حمله می کند و آن ها را وادار می کند تا ویروس های بیشتری تولید کنند. این فیلم دریچه ای گشود تا چگونگی آلودگی سلول های مغزی توسط ویروس نمایان شود.
این فیلم حاصل ۴۸ ساعت عکسبرداری از سلول هاست که هر ۱۰ دقیقه یک بار گرفته شده است. سلول های مغزی به رنگ خاکستری هستند که بعد از آلودگی در حال مرگ هستند. سلول های آلوده با سلول های مجاورشان ترکیب و در نهایت در انتهای فیلم می بینید که منفجر می شوند.
دکتر Aicher: الگوی آلودگی در سلول های انسانی و خفاش یکسان است با این تفاوت که خفاش ها در نهایت بیمار نمی شوند. در انسان٬ ویروس کرونا می تواند از چشمان سلول های ایمنی خود را پنهان کند؛ او این کار را با جوش دادن سلول های آلوده به سلول های سالم انجام می دهد که syncytia نامیده می شود. این کار باعث می شود مدت زمان بیشتری به فعالیت مخفی خود ادامه دهد و ضربه ای مهلک ایجاد کند.
https://biotecher.ir/wp-content/uploads/2021/08/دست-کرونا.png15751575saeed kargarhttp://biotecher.ir/wp-content/uploads/2021/07/Artboard-1WHITE1.pngsaeed kargar2021-08-30 22:24:252021-08-30 22:24:27دست کرونا رو شد!
یک ژن انسانی خاص موجب بزرگ شدن ناحیه کورتکس در مارموست که یک پریمات هست می شود.
بزرگ شدن مغز انسان بخصوص ناحیه کورتکس در طی تکامل، رابطه مستقیم با توانایی های انسان مانند زبان و استدلال دارد. یک ژن خاص بنام ARHGAP11B که فقط در انسان ها پیدا می شود موجب می شود سلول های بنیادی مغز انسان سلول های بنیادی بیشتری بشود که این امر یک پیش نیاز برای تشکیل یک مغز بزرگتر است. مطالعات قبلی نشان میداد که بیان این ژن در موش و موش خرما باعث بروز نئوکورتکس بزرگ می شود ولی ارتباط آن با تکامل شناخته نبود.
یکی از سوالات تکاملی این بوده که چگونه مغز انسان اینقدر بزرگ شده است؟
تولید میمون دستکاری ژنتیکی شده با مغز بزرگتر
این ژن اختصاصی حدود 5 میلیون سال پیش در سلسله تکاملی منتهی به نئاندرتال ها، دنسیو ها و انسان های امروزی بوجود آمد و منجر به جدا شدن نیای مشترک ما از شامپانزه ها شد. در یک بررسی دیگر محققین متوجه شدند که ژن ARHGAP11B نسبت به ژن ARHGAP11A در یک دنباله 47 آمینواسید تفاوت دارد که این دنباله برای افزایش مغز انسان ضروری است.
جابجایی تک نوکلئوتیدی C با G در ژن ARHGAP11A که بیم 1.5 میلیون سال تا 500 هزار سال قبل رخ داده موجب تغییر در چارچوب خواندن ژن شده و یک دنباله 47 آمینواسیدی را بوجود آورده که موجب توسعه بیشتر مغز شده است.
دانشمندان یک مارموست ترانسژنیک تولید کردند که ژن ARHGAP11B در آن بیان می شود، این ژن به طور طبیعی در مارموست وجود ندارد. به دلیل مسایل اخلاقی جنین مارموست فقط تا 101 روز زنده بود (50 روز قبل از تولید معمولی جانور). بررسی های مغز جنینی این مارموست نشان داد که ناحیه نئوکورتکس توسعه یافته است و شیارهای مغزی آن بیشتر شده است. بخش قشر مغزی ضخیم تر شده است. علاوه براین ها دانشمندان مشاهده کردند سلول های گلیال که وظیفه محافظت از دستگاه عصبی دارند بیشتر شده اند.
۱۶ مه ۱۹۲۱، مرد قویهیکلی که بیشتر به دهقانها شباهت داشت وارد یکی از آزمایشگاههای دانشگاه تورنتو گردید. این مرد جوان ۲۹ساله موسوم به دکتر فردریک بانتینگ (F.Banting) بود که بعدها به عنوان یکی از بزرگترین کاشفان جهان پزشکی شناخته شد. چندی پیش او از دانشگاه تورنتو تقاضا کرده بود که یک آزمایشگاه، ده سگ و یک دستیار مجرب در رشته شیمی و فیزیولوژی را برای مدت دو ماه در اختیار او بگذارد. قبول تقاضای بانتینگ برای دانشگاه بسیار آسان بود زیرا بهای تجهیزات درخواستی او از چندصددلار تجاوز نمیکرد.
بانتینگ قصد داشت که بیماری کشنده و بیرحم دیابت (Diabetes) یا بیماری قند را مغلوب دانش جدید سازد. تا آن زمان، پزشکان بیشماری درباره این بیماری کاوش کرده بودند، ولی کوشش هیچیک از آنها در شناسایی منشأ این بیماری و معالجه آن به جایی نرسیده بود.
همکار و دستیار بانتینگ در این تجربیات بسیار مهم، دکتر چارلز بست نام داشت. دکتر بانتینگ برای آغاز تجربیات خود از بست تقاضا کرد که چگونگی تحصیل شیره پانکراس (Pancreas) را که توسط دانشمند فرانسوی به نام هدون در یک کتاب پزشکی به زبان فرانسه نوشته شده بود برای او ترجمه کند.
Sir Frederick Grant Banting
دکتر فریدریک بانتینگ
یک پزشک یونانی دوهزار سال پیش، مرض قند
را به این صورت توصیف کرده بود:
«این یک نوع بیماری است که گوشت را آب کرده
و به ادرار تبدیل میکند».
در بدن این بیماران، عاملی وجود دارد که
از سوختن قند و تبدیل آن به انرژی ممانعت به عمل میآورد. بنابراین کمبود انرژی مبتلایان
به بیماری قند، از ذخیره چربی و پروتئین بدن آنها تأمین میگردد. علاوه بر اینها
بیماری قند همیشه با عطشی شدید و دفعنشدنی همراه است. مقدار زیاد آبی که توسط بیماران
نوشیده میشود به صورت ادرار شیرین از بدن آنها دفع میگردد. یکی دیگر از علائم
دیابت، اشتهای زیاد در اشخاص بیمار است.
قبل از کشف مهم دکتر بانتینگ، بیماری قند تنها به کمک رژیم غذایی بسیار شدید معالجه میشد که کار بسیار شاق و طاقتفرسایی بود و عملا تنها در بعضی از بیماران، آن هم به صورت ناقص پاسخ میداد. دکتر بانتینگ همیشه خاطره مرگ دوست و همکلاسیاش که در ۱۶سالگی در اثر دیابت در گذشته بود به یاد داشت. همچنین خاطره مرگ خالهاش او را همیشه متأثر میکرد. خالهی بانتینگ قبل از ابتلا به بیماری قند، زن قویهیکل و چاق بود در حالیکه هنگام مرگ، وزنش به ۳۶ کیلو نیز نمیرسید.
در این زمان، بانتینگ ۲۲ سال داشت و آخرین
امتحانات خود را برای دریافت دیپلم فیزیولوژی و بیوشیمی میگذرانید. بانتینگ در جوانی
آرزو داشت که تحصیلات خود را در رشته الهیات انجام داده و کشیش شود، ولی بعداً پشیمان
شده و رشته پزشکی را برای تحصیل خود برگزید.
هنگام تحصیل در دانشگاه، بانتینگ همواره
دانشجوی ضعیفی به شمار میآمد. طی جنگ اول جهانی، بانتینگ در ارتش کانادا به عنوان
جراح خدمت میکرد. به پاس شجاعت زیادش، عالیترین نشان جنگی کانادا را به او دادند.
پس از خاتمه جنگ، دکتر بانتینگ به لندن
آمد تا در این شهر به عنوان جراح ارتوپدیست کار کند ولی متاسفانه به هیچوجه کار
او نگرفت؛ به همین علت نامزدش از او جدا شد. چند ماه بعد، بانتینگ مطمئن شده بود که
راه علاجی برای بیماری قند پیدا خواهد کرد. از اینرو مطب و کتابها و تمام دار
و ندار خود را فروخت تا با خیال راحت به بررسیهای خود در این مورد بپردازد.
بانتینگ عقیده داشت که راز بیماری قند و
همچنین داروی آن در غده پانکراس یا لوز المعده نهفته است. پانکراس غدهای است واقع
در شکم و به رنگ زرد کمرنگ که کار آن ترشح شیرههای گوارشی و همچنین مادهای است
که کار آن تنظیم قند خون میباشد.
تا قبل از کشف بانتینگ، دانشمندان از ترشح ماده مزبور توسط پانکراس بیاطلاع بودند. در سال ۱۸۸۹، یک دانشمند آلمانی برای پیبردن به اهمیت حیاتی پانکراس این غده را در بدن سگی قطع کرد؛ سگ مزبور بیش از دو سه روز زنده نماند. او این ماده مجهول را به مناسبت ترشح آن از سلولهای جزیرهای (Isletine) نامگذاری کرده و سپس این نام را به انسولین (Insuline) تغییر دادند.
با این حال مانع بزرگی بر سر راه بانتینگ وجود داشت. بدینترتیب که مقدار کل انسولین حاصل از یک پانکراس به طریق مذکور در فوق بسیار کم بوده و فقط برای زندهنگاه داشتن یک سگ مبتلا به دیابت به مدت یک روز کفایت میکرد در صورتی که میلیونها افراد مبتلا به دیابت بایستی به کمک انسولین معالجه میشدند.
همکار بانتینگ از روی معلومات قبلی خود میدانست که پانکراس حیوانات به حالت جنینی به طور عمده از جزیرههای سلولی تشکیل شده است. دلیل امر این است که جنین احتیاجی به شیرههای گوارشی پانکراس ندارد، در صورتیکه انسولین لازمه حیات آن به شمار میرود. همچنین پانکراس گاو از لحاظ ذخیرهای انسولین غنیتر از پانکراس سگ میباشد، از اینرو بانتینگ با استفاده از معلومات همکارش توانست مقدار بیشتری پانکراس به دست آورده و سگهای مورد آزمایش را مدت بیشتری زنده نگاهدارد.
دکتر بانتیگ و همکارش
بعدها آنها توانستند انسولین را با روشهای مخصوصی از پانکراس خوک، گوسفند و گاو ماده نیز به دست آورند. هنوز مهمترین و اساسیترین مرحله آزمایش انجام نیافته بود. آنها نمیدانستند که اثر انسولین در بدن انسان مبتلا به مرض قند چگونه است؟
در خانهای در نزدیکی دانشگاه، پسربچه ۱۴ساله مبتلا به مرض قند بستری بود. وزن او از ۲۹ کیلوگرم تجاوز نمیکرد. علائم نشان میداد که بیشتر از چند روز از عمر آن کودک باقی نمانده است. با این حال بانتینگ و همکارش برای جلب رضایت والدین بیمار جهت آزمایش دارو به روی بدن فرزندشان، مجبور شدند که جلوی چشمان آنها چند قطره از انسولین را در بدن یکدیگر تزریق کنند. در مرحله اول آزمایش، معلوم شد که استعمال انسولین از راه دهان هیچ نتیجهای ندارد.
روز بعد که یکی از روزهای ژانویه ۱۹۲۲ بود، نخستین تزریق انسولین در بازوی نحیف پسربچهی مشرف به مرگ، توسط بانتینگ انجام گرفت. تجزیه خون مانند تجزیهههای قبلی آنها به روی سگهای مبتلا به دیابت، نقصان قند خون را نشان میداد. چند روز بعد در مقابل دیدگان حیرتزده والدین پسربچه مریض، حال وی خوب شده و رنگ و رویش به حالت عادی بازگشت. این پسربچه ۱۳ سال دیگر زنده بود و در سال ۱۹۳۵ در اثر مرض دیگری درگذشت.
پس از این بیمار، صدهاهزار بیمار دیگر توسط انسولین از خطر مرگ نجات یافتند. به پاس خدمت بزرگ بانتینگ به عالم بشریت، جایزه نوبل در رشته پزشکی در سال ۱۹۲۳ به او تعلق گرفت و او آن را با همکارش قسمت کرد. پارلمان سالیانه، ۷۵۰۰ دلار مواجب تعیین کرد که آخر عمر به او بپردازند. چند سال دیگر بانتینگ با همکارش در دانشگاه مشغول تحقیق بودند.
در سال ۱۹۳۴ لق سِر به بانتینگ هدیه شد. در سال ۲۰۰۴، او چهارمین شخصیت کانادایی برجسته تاریخ شناخته شد. در فوریه سال ۱۹۴۱، بانتینگ در حادثه هوایی غمانگیزی درگذشت. در سالهای دهه ۱۹۵۰ ساختار آمینواسیدی انسولین توسط فردریک سانژر کشف شد، در سالهای دهه ۱۹۶۰ برای نخستین بار انسولین به صورت مصنوعی ساخته شد تا اینکه در سال ۱۹۷۸، انسولین با استفاده از مهندسی ژنتیک با استفاده از باکتریهای E. coli ساخته شد.
انسولینی که امروزه بیماران از آنها استفاده میکنند، انسولین نوترکیب تولید شده توسط مخمری به نام saccharomyces cerevisiae با باکتری E. coli است.
انسولین انسانی، نخستین محصول بیوتکنولوژی بود که برای فروش در سال 1982 روانه بازار شد.
انسولین انسانی قبل از عصر بیوتکنولوژی، بیماران دیابتی برای کنترل سطح قند خون خود بر انسولین استخراج شده از جانوران متکی بودند که در اکثر موارد نتایج خوبی می گرفتند، اما درصد اندکی از افراد دیابتی واکنش های ایمنی به نسخه های انسولین بیگانه (خوکی یا گاوی) نشان می دادند. مهندسی ژنتیک تولید انسولین انسانی واقعی توسط باکتری ها را امکان پذیر ساخت.
https://biotecher.ir/wp-content/uploads/2020/06/220px-Fredrick_banting.jpg290220سعید کارگرhttp://biotecher.ir/wp-content/uploads/2021/07/Artboard-1WHITE1.pngسعید کارگر2020-06-15 16:26:342020-06-18 12:36:05چگونه به وسیله باکتری انسولین تولید می کنند
اتوفاژی که حذف سلول های آسیب دیده و ساخت سلول های جدید و سالم است، کلیدی برای افزایش عمر می باشد. محققان با دستکاری ژنوم C. elegans و افزایش تولید p62 که پروتئینی مربوط به تخریب مواد زاید و اتوفاژی انتخابی می باشد توانستند عمر این کرم ها را تا 30 درصد افزایش دهند. این پروتئین مسئول تخریب تجمعات پروتئینی بوده و از این رو می تواند در بیماری هایی چون آلزایمر و دیگر بیماری های مرتبط با افزایش سن نقش کلیدی داشته باشد. باید توجه داشت که تحقیقات قبلی نشان داده است، افزایش تولید p62 در انسان منجر به سرطان می شود.محققان امیدوارند بتوانند از یافته های این تحقیق برای برطرف کردن عوارض افزایش سن همچون بیماری های آلزایمر و هانتیگتون استفاده کنند. آن ها همچنین امیدوارند که با شناسایی عامل تخریب شونده راهی برای افزایش سن بشر ارائه کنند.
تولید خوکهای مهندسی شده که دارای سلول های میمون بودند، به مراحل پایانی رسیده و حتی زنده متولد شدند اما تنها برای چند روز زنده ماندند. اگرچه این کایمرا مردند اما این آزمایشات انجام شده در چین دستاورد مهمی برای تولید اندامهای بدن در آزمایشگاه بود. محققان بر این باورند که با این تحقیق که فرایند Xenogenesis Organogenesis نامیده می شود میتوان ارگان های انسانی را در حیوانات رشد داده و پس از آن برای پیوند برداشت کنیم. در این مطالعه در ابتدا از جنین گوسفند و خوک که با سلولهای بنیادی انسانی پیوند داد شده بود استفاده کردند و حتی جنین ها توسه پیدا کرد اما آزمایش به دلیل مسائل اخلاقی متوقف شد. به همین دلیل محققان سلول های بنیادی گونه ای میمون را جایگزین کردند که میزان رشد آن با فلورسنت ارزیابی می شد.
این سلول ها در اندام هایی مانند قلب، طحال، کبد، شش و پوست نفوذ کرده و در اندام هایی مانند تخمدان به دلیل نرخ پایین chimerism دیده نشدند. اگر چه خوک های کایمرا کمتر از یک هفته زنده ماندند، اما محققان خوش بین بوده و اکنون این تیم دارای اطلاعاتی است که می تواند برای آزمایشات آینده به کار گرفته شود و در تلاش برای افزایش نرخ کایمریسم هستند تا فرایند Xenogenesis Organogenesis را توسعه دهند.
سگ ها دارای حس بویایی بسیار قویی بوده و می توانند به واسطه آن سرطان های مختلفی را تشخیص دهند. از جمله آن ها می توان به سرطان کلون، پروستات، سینه و ملانوما اشاره کرد. سگ ها تشخیص را از طریق بوییدن پوست، مایعات بدن و بازدم افراد مبتلا انجام می دهند. محققان معتقدند که امکان استفاده از سگ های آموزش دیده جهت تشخیص سرطان ممکن می باشد. از فواید این روش می توان به غیر تهاجمی بودن و داشتن حداقل اثرات جانبی اشاره کرد. با این وجود برای استفاده پزشکی از این روش، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
استارت آپ گوشت تمیز Memphis Meats موج جدیدی از گوشت گاو و مرغی که در آزمایشگاه تولید می شود را راه انداخته است. این شرکت 17 میلیون دلار از سرمایه گذارانی از جمله بیل گیتس و ریچارد برانسون جمع کرده است تا روش خوردن گوشت را تغییر دهد.
برخی از جنبه های دامپروری از جمله سهم حدود 18 درصد در انتشار گازهای گلخانه ای جهانی، جنگل زدایی، از بین رفتن زیستگاه ها و استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک و رنجی که حیوانات میبرند، مشکل ساز هستند.
نسل جدید گوشت
گوشت ارزان در مقیاس زیاد می تواند تحول آور باشد. در این روش تنها بیوپسی هایی کوچک از حیوان جهت استخراج یک دسته سلول برای رشد آن ها لازم است. طی سال های آینده مواد غذایی که توسط مولکول هایی با کارخانه های سلولی ساخته شده اند، تغییرات بزرگی ایجاد میکنند. سفیده تخم مرغ بدون مرغ و همچنین میگو بدون میگو و سوشی بدون ماهی نیز در حال توسعه هستند. مواد غذایی که از سلول ساخته می شوند بزودی وارد بازار میشوند.
Clean meat startup Memphis Meats has recently made waves bringing lab-grown beef and chicken to the masses. The company has raised $17 million from investors, including Bill Gates and Richard Branson, to transform the way we eat meat.
As much as we’ve evolved to love those full-flavored steaks and chicken wings, some aspects of livestock farming are problematic, such as contribution of around 18 percent to global greenhouse gas emissions, driving deforestation and habitat loss, and routine antibiotic use.
Cheap, scalable, and locally brewed meat could be transformative. Only small biopsies are needed from an animal to extract a bunch of cells to grow them up.
https://biotecher.ir/wp-content/uploads/2019/10/photo_2019-10-19_20-29-41.jpg12801280سعید کارگرhttp://biotecher.ir/wp-content/uploads/2021/07/Artboard-1WHITE1.pngسعید کارگر2019-10-19 20:30:272019-10-19 20:32:31آیا حاضر به خوردن گوشت آزمایشگاهی هستید؟
تیمی از دانشمندان به سرپرستی دکتر تاتسوتو کاژیماما و پروفسور جونجی فوکودا، یک روش جدید برای ترمیم مو با استفاده از سلولهای بنیادی فولیکول مو موش ارائه دادند. این تیم، تارهای مو را در یک پلیت با استفاده از سلول های بنیادی فولیکول مو محصور شده در کلاژن ساخته اند . سپس یک سیستم توقف سلول را به پلیت اضافه کرده و پس از 24 ساعت مشاهده کردند که سلول های اپیتلیال به ژل کلاژن چسبیده اند. سپس آنها برای تستِ رویکرد جوانه مو ، HBs(جوانه مو) و bbHFG (ریشه ی فولیکول مو) را بر روی پشت موش ها پیوند زدند.
آنها همچنین از دو روش دیگر برای کاشت مو استفاده کردند. در آخر، با مقایسه ی نتیجه ی این 3 روش مشاهده شد، جوانه های غنی با کلاژن، چهار هفته پس از پیوند بر روی پوست موش، میزان بالایی از مو را ایجاد کردند. با استفاده از یک دستگاه خودکار کاشت مو، می شود تعداد زیادی از فولیکول مو را کاشت که این امر برای درمان انسان بسیار مهم است.
Laboratory study paves way for new approach to treating hair loss in humans
Date: July 29, 2019
Summary:
Scientists have developed an efficient method of successfully generating hair growth in nude mice. The new method can be scaled up and therefore shows great potential for clinical applications in human hair regenerative therapy.
https://biotecher.ir/wp-content/uploads/2019/08/photo_2019-08-01_19-04-09.jpg1080763سعید کارگرhttp://biotecher.ir/wp-content/uploads/2021/07/Artboard-1WHITE1.pngسعید کارگر2019-08-06 19:53:472019-08-06 19:53:50هموار شدن مسیر درمان موهای از بین رفته انسان
بیش از نیمی از موارد ناشنوایی مادرزادی منشاء ژنتیکی دارند. یکی از شایعترین موارد این بیماری DFNB9 نام دارد که به دلیل جهش اتوزوم مغلوب در ژن کد کننده پروتئین otoferlin ایجاد میشود. در حال حاضر متداولترین روش درمان این بیماران پیوند حلزون گوش است. در تازهترین تلاش انجام گرفته برای درمان این بیماری از روش ژن درمانی (Gene therapy) استفاده شده است. به این منظور توالی cDNA ژن هدف به دو قسمت تبدیل شده و هرکدام در یک وکتور ویروسی AAV بارگزاری شده است. وکتور طراحی شده به این صورت dual AAV نام دارد. تزریق این سیستم وکتوری به حلزون گوش بیماران در مدل موشی موجب نوترکیبی cDNA سالم با ژن معیوب و به دنبال آن بازیابی قدرت شنوایی موشهای ناشنوا شده است. نتایج حاصل از این درمان که به گفته محققین آن فراتر از انتظار آنها بوده است، تائیدی دیگر بر کارایی ژن درمانی و پتانسیل آن در جایگزینی روشهای سنتی است.
Gene therapy durably reverses congenital deafness in mice
Date: February 19, 2019 Source: Institut Pasteur Summary: Scientists have managed to restore hearing in an adult mouse model of DFNB9 deafness — a hearing disorder that represents one of the most frequent cases of congenital genetic deafness. Individuals with DFNB9 deafness are profoundly deaf as they are deficient in the gene coding for otoferlin, a protein which is essential for transmitting sound information at the auditory sensory cell synapses.
https://biotecher.ir/wp-content/uploads/2019/04/photo_2019-03-31_21-46-09.jpg11121280سعید کارگرhttp://biotecher.ir/wp-content/uploads/2021/07/Artboard-1WHITE1.pngسعید کارگر2019-04-01 22:49:372019-04-01 23:24:47درمان ناشنوایی مادرزادی به کمک ژن درمانی
توانایی برخی از موجودات در بازتولید قسمتهای مختلف بدن یکی از جالبترین بخشهای علم زیست شناسی است که کنجکاویهای بسیاری را برانگیخته است. در مسیر اکتشاف این قابلیت شگفت انگیز، جنبههای نوینی از آن آشکار شده است.
ایجاد آسیبهای شدید در این موجودات موجب یک بازآرایی عظیم در ژنوم آنها و به دنبال آن بیان یک سری ژنهای خاص خواهد شد که در نهایت بخشهای مختلف بدن را از نو تولید خواهند کرد. کلید آغاز این بازارایی ژنومی یک ژن تنظیم کننده به نام( early growth response (EGR است.
نتایج حاصل از توالی یابی وجود این ژن در سایر گونهها همانند انسان را نیز به اثبات رسانده است. نکته مهم در یافتههای جدید نقش یک ناحیه غیرکد کننده در DNA موجودات است که خود وظیفه تنطیم کنندگی ژن EGR را به عهده دارد. از این رو به نظر میرسد تحقیقات آتی در موجودات عالیتر همانند پستانداران باید بر ارتباطات بین ژنی و نواحی غیرکدکننده ژنوم متمرکز باشد.
Study uncovers genetic switches that control process of whole-body regeneration
Date: March 14, 2019 Source: Harvard University Summary: Researchers are shedding new light on how animals perform whole-body regeneration, and uncovered a number of DNA switches that appear to control genes used in the process.
https://biotecher.ir/wp-content/uploads/2019/03/photo_2019-03-29_10-02-25.jpg11371280سعید کارگرhttp://biotecher.ir/wp-content/uploads/2021/07/Artboard-1WHITE1.pngسعید کارگر2019-03-29 10:03:042019-03-29 10:03:08کشف مکانیسم تنظیمی بازسازی بدن انسان
بهکارگیری CRISPR/Cas9 در کنترل وراثت ژنتیکی در موشها
چکیده: بیولوژیستها با استفاده از تکنولوژی ژنتیک فعال “active genetics”، اولین سازوکار جهان که مبتنی بر CRISPR/Cas9 است را برای کنترل وراثت ژنتیکی در یک پستاندار ایجاد کردند. این دستاورد در موش زمینه های لازم برای پیشرفت های بیشتر بر اساس این تکنولوژی، از جمله تحقیقات بیومدیکال ( زیست پزشکی) در بیماری های انسانی را فراهم میآورد. ممکن است مدل های حیوانی آینده برای بیماری های پیچیده ژنتیکی انسان، مانند آرترید و سرطان، که در حال حاضر امکان پذیر نمی باشد ساخته شوند.
Extended Data Fig. 1: Knock-in strategy using the TyrCopyCat-targeting vector.
ژنتیک فعال | active genetics
زیست شناسان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو برای اولین بار در جهان سازوکاری که مبتنی بر CRISPR/Cas9 است را برای کنترل وراثت ژنتیکی در یک پستاندار ایجاد کردند. دانشمندان سراسر جهان از CRISPR / Cas9 به منظور ویرایش اطلاعات ژنتیکی در انواع گونههای گیاهی و جانوری بهره میگیرند. سازوکار ویرایش ژنوم می تواند تعیین کند که از دو نسخه یک ژن کدامیک به نسل بعدی منتقل شود. در حالی که سازکار «ژنتیک فعال » در سال های اخیر در حشرات توسعه یافته است، ایجاد چنین ابزارهایی در پستانداران چالش برانگیزتر است چرا که آزمودن آن ، نیازمند زمان طولانی تری است .
یک تیم مشترک از محققان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو یک تکنولوژی جدید ژنتیک فعال را در موش توسعه دادند و در ۲۳ ژانویه در مجله Nature منتشر ساختند. فارغالتحصیل دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو دانشجوی کارشناسی ارشد هانا گرونوالد، محقق والنتینو گانتز و همکاران با استادیاری کیمبرلی کوپر زمینه های لازم برای پیشرفت های بیشتر بر اساس این تکنولوژی، از جمله تحقیقات بیومدیکال ( زیست پزشکی ) در بیماری های انسانی را فراهم آورند.
کوپرمی گوید: انگیزه ما این بود که ابزاری برای محققان آزمایشگاهی به منظور کنترل توارث چند ژن در موش ها به وجود آوریم ما تصور میکنیم با توسعه بیشتر این فناوری ایجاد مدل های حیوانی بیماری های پیچیده ژنتیکی انسان ، مانند آرترید و سرطان، که در حال حاضر امکان پذیر نمی باشد، مهیا خواهد شد. برای بررسی امکان انجام این پروسه در موش، محققان یک عنصر «CopyCat» DNA فعال ژنتیکی را به ژن تیروزیناز که کنترل رنگ مو را برعهده دارد وارد نمودند. هنگامی که عنصر (CopyCat) هر دو نسخه از ژن در یک موش را مختل نمود، مویی که میبایست سیاه میبود سفید شده و موفقیت در بازخوانی سازوکار آنها را نشان داد.
عنصر Copy cat نیز به گونه ای طراحی شده است که نتواند آن ویژگی را در میان جمعیت مشابه خود پخش کند یعنی برعکس سیستمهای ژن درایو CRISPR / Cas9 حشرات که بر روی یک مکانیزم مولکولی مشابه ساخته شده اند.در طول دوره دو ساله پروژه، محققان راهکارهای مختلفی را به کار گرفتند تا نحوه کپی کردن عنصر (CopyCat) از یک کروموزوم به دیگری را تعیین نمایند تا بدین وسیله شکست DNA هدف قرار گرفته را با کریسپر/ Cas9 را بازسازی کنند. در نتیجه، عنصری که در ابتدا تنها در یکی از دو کروموزوم موجود بود اکنون در کروموزوم دیگر کپی شده است. در یکی از خانواده ها، به جای 50 درصد معمول، بیش از 86 درصد از فرزندان، عنصر Copy Cat از والد ماده را به ارث بردند. سازوکار جدید در موش های ماده در طول تخمک گذاری عمل میکند ولی در طی فرایند تولید اسپرم در موشهای مذکر عمل نمی کند. این احتمالا می تواند به دلیل تفاوت در زمان میوز مونث و مذکر که فرایندیست که به طور معمول کروموزمها را برای شافل shuffle کردن ژنوم با هم جفت میکند باشد و شاید این رویداد به کپی برداری مهندسی شده کمک کند. با توجه به گفته استاد دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو اتان بیر، که در نگارش این مقاله همکاری داشته است: نتایج این پژوهش راه را برای کاربردهای مختلف در زیست شناسی مصنوعی شامل مجموعه های مدولار سیستم های ژنتیکی پیچیده برای مطالعه فرآیندهای زیستی متنوع فراهم میکند. کوپر و اعضای آزمایشگاه او در حال حاضر مشغول تجزیه و تحلیل و تثبیت کردن این اولین موفقیت ژنتیک فعال در پستانداران هستند — بر اساس یک ژن منفرد — و برای گسترش این ابزار به چند ژن و صفات مختلف تلاش میکنند. کوپر میگوید: ما نشان داده ایم که می توانیم یک ژنوتیپ هتروزیگوت را به هموزیگوت تبدیل کنیم. حالا ما می خواهیم ببینیم که آیا میشود به شکل موثر توارث سه ژن در یک حیوان را کنترل کرد. اگر بتوان این کار را به یکباره برای چند ژن اجرا کرد، می تواند انقلابی در ژنتیک موش ایجاد کند. در حالی که فن آوری جدید برای تحقیقات آزمایشگاهی ایجاد شده است، برخی براین باورند که درایوهای ژن آینده که براساس این سازوکار ساخته میشود میتواند تعادل تنوع زیستی طبیعی در اکوسیستمهایی که تحت حمله توسط گونه های مهاجم، از جمله جوندگان هستند را برقرار نماید.
Extended Data Fig. 2: Rosa26-cas9 and H11-cas9 constitutive lineages have different numbers of unique NHEJ indels.
بیر میگوید: با برخی اصلاحات، شاید ممکن باشد که فن آوری ژن درایوی را ایجاد کنیم که پستاندارانی که عامل برخی بیماریها هستند یا باعث آسیب به گونه های بومی میشوند تغییر دهیم و یا احتمالا جمعیتشان را کم کنیم. با این حال، این داده ها نشان می دهند که پیشرفت های فنی مورد نیاز برای استفاده عملی در طبیعت به جهت در نظر گرفتن دقیق چگونگی به کارگرفتن این تکنولوژی جدید نیازمند زمان است. محققان متذکر میشوند، که نتایج حاصله نشان از یک پیشرفت قابل توجه دارد که میتواند به کاهش زمان، هزینه و تعداد حیوانات مورد نیاز برای پیشبرد تحقیقات زیست پزشکی ( بیومدیکال) در بیماری های انسانی و به درک انواع دیگر صفات ژنتیکی پیچیده کمک کند . کوپر میگوید: ما همچنین به درک مکانیسم تکامل نیز علاقمند هستیم. برای صفات خاصی که بیش از ده ها میلیون ها سال تکامل یافته، تعداد بیشتری از تغییرات ژنتیکی فعلی نیاز است تا دریابیم به طور مثال چه باعث شد تا انگشتان خفاش به شکل بال درآیند. بنابراین ما می خواهیم شمار زیادی از این ابزار ژنتیکی فعال را بسازیم تا ریشه های تنوع پستانداران را کشف کنیم. گونار پابلوفسکی عضو فوق دکترای پیشین دانشگاه کالیفرنیا سندیگو (مولف ارشد و همکار فعلی در دانشگاه ملی سنگاپور) و دانشیار پژوهشی ژیانگ رو ژو نیز در این پژوهش همکاری داشتند.
Story Source:
Materials provided by University of California – San Diego. Original written by Mario Aguilera. Note: Content may be edited for style and length.
Journal Reference:
Hannah A. Grunwald, Valentino M. Gantz, Gunnar Poplawski, Xiang-Ru S. Xu, Ethan Bier & Kimberly L. Cooper. Super-Mendelian inheritance mediated by CRISPR–Cas9 in the female mouse germline. Nature, 2019 DOI: 10.1038/s41586-019-0875-2
https://biotecher.ir/wp-content/uploads/2019/03/CRISPR-Cas9-used-to-control-genetic-inheritance-in-mice.png11401388سعید کارگرhttp://biotecher.ir/wp-content/uploads/2021/07/Artboard-1WHITE1.pngسعید کارگر2019-03-03 20:21:562019-03-31 15:31:38بهکارگیری CRISPR/Cas9 در کنترل وراثت ژنتیکی در موشها
محققان دانشگاه هنگ کنگ یک ربات نرم را که قادر به عبور از محیط های خشن از جمله داخل رگ های خونی و غشاء مخاطی است را توسعه داده اند. نمونه اولیه کمتر از 1 میلیمتر طول دارد و می تواند برای انتقال مواد در مکان های دقیق بدن استفاده شود.
Millipede Medicine
Researchers at City University of Hong Kong have developed a soft robot capable of traversing harsh environments: including inside blood vessels and across mucus membranes. The prototype is less than 1mm long and could be used to deliver drugs at precise locations within the body.
محققان در آلمان توانستند بیوپرینت سه بعدی از بافت قلب انسان با استفاده از hiPSCs (سلول های بنیادی پلوری پوتنت القا شده توسط انسان) بساند. این بافت را می توان به عنوان یک مدل in vivo برای بیماری های قلبی استفاده کرد. همانطور که در این ویدیو مشاهده می کنید، موردی که بیشتر قابل توجه است این است که مدل 3D می تواند خود به خود ضربان داشته باشد.
Researchers in Germany were able to 3D-bioprint human heart tissue using hiPSCs (human induced pluripotent stem cells). The tissue can be used as an in vivo model for heart disease. Most notable is that this 3D model can spontaneously beat, as seen in this video.
This video originally appeared on Stem Cell Reports, November 8, 2018 issue
https://biotecher.ir/wp-content/uploads/2018/12/34453464536.png357467سعید کارگرhttp://biotecher.ir/wp-content/uploads/2021/07/Artboard-1WHITE1.pngسعید کارگر2018-12-27 17:57:302018-12-27 17:57:34بیوپرینت سه بعدی از قلب انسان
درحالی که برخی خزندگان، دوزیستان و ماهی ها میتوانند با یک جنس والد تولید مثل بکنند، اما برای پستانداران حتی با تکنولوژی باروری چالش هایی در این مسیر وجود دارد.
محققین در این تحقیق از سلول های بنیادی جنینی هاپلوئیدی (ESCs) استفاده کردند که ۳ قسمت از ژنوم این سلول ها حذف شد. سپس این نوع سلول دستکاری ژنتیکی شده به تخمک یک موش ماده دیگر تزریق شد. موش تولید شده از این روش سالم باقی ماند، بالغ شد و تولید زاده کرد
Mouse pups with same-sex parents born in China using stem cells and gene editing
Date: October 11, 2018
Source: Cell Press
Summary:Researchers were able to produce healthy mice with two mothers that went on to have normal offspring of their own. Mice from two dads were also born but only survived for a couple of days. The work looks at what makes it so challenging for animals of the same sex to produce offspring and suggests that some of these barriers can be overcome using stem cells and targeted gene editing.
Journal Reference:
Zhi-Kun Li, Le-Yun Wang, Li-Bin Wang, Gui-Hai Feng, Xue-Wei Yuan, Chao Liu, Kai Xu, Yu-Huan Li, Hai-Feng Wan, Ying Zhang, Yu-Fei Li, Xin Li, Wei Li, Qi Zhou, Bao-Yang Hu. Generation of Bimaternal and Bipaternal Mice from Hypomethylated Haploid ESCs with Imprinting Region Deletions. Cell Stem Cell, 2018; DOI: 10.1016/j.stem.2018.09.004
https://biotecher.ir/wp-content/uploads/2018/12/photo_2018-12-19_11-20-14.jpg11141280سعید کارگرhttp://biotecher.ir/wp-content/uploads/2021/07/Artboard-1WHITE1.pngسعید کارگر2018-12-19 11:36:012019-01-02 01:36:45محققین موفق به تولید موش سالم از دو مادر شدند